کد مطلب:34812 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:14

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چگونه چيزي كه هنوز واقع نشده و وجود پيدا نكرده، مي‎تواند در پيشگاه خداوند حاضر باشد؟

گذشته و آينده و حال، مفاهيمي است كه ساختة فكر و وجود محدود بشر است؛ زيرا و جود ما هم از نظر «زمان» وهم از نظر «مكان» محدود است، يعني ما در نقطة مشخصي از زمان و مكان قرار گرفتهايم. محدود بودن وجود ما از نظر مكان، مفاهيم «دور و نزديك» را براي ما به وجود آورده، آيا اگر وجود ما تمام جهان را پر كرده بود، دور و نزديك براي ما مفهومي داشت؟!



همچنين محدود بودن ما از نظر زمان، گذشته و آينده و حال را در مغز ما ترسيم مي كند، «حال» زماني است كه ما در آن زندگي مي كنيم و «آينده» زماني است كه بعد از ما مي​آيد و «گذشته» زماني است كه قبل از ما بوده، يعني در همه جا مقياس، وجود ماست.



لذا آنچه براي ما«زمان گذشته» است، براي كساني كه يك قرن پيش از ما ميزيسته​اند «زمان حال» و براي كساني كه دو قرن پيش بوده اند، «زمان آينده» بوده است!



بنابراين براي وجود «بي نهايتي» كه در هر زمان و مكاني هست، اين مفاهيم ابداً معني ندارد؛ او گذشته و آينده را مانند حال ميداند و ميبينيد و همه در پيشگاه او بطور يكسان حاضرند.



به عبارت ديگر براي وجودي كه مافوق زمان و مكان است، همة حوادث در ظرف خود وجود دارند و در پيشگاه او حاضرند.

---

معارف اسلام


ايت الله مكارم شيرازي